۳ سال پیش
» شعر ناب:صالح دُروند
موی تو لشگری ست برای ستمگریت
پیداست موی مشکی ات از زیر روسریت
محصول قرن چندم هجری ست قامتت
شاعر شده ست رودکی از لهجه ی دریت
می داد طعمِ چند تمشکِ رسیده را
لب هام در برابرِ انگورِ عسکریت
وقتِ تنت در آب ، نمی شد تمیز داد
نوعِ تو را از آن بدنِِ آدمی - پَریت
دریا پُر است از آبزیانی شکسته دل
که معترض شدند به طرزِ شناگریت
در کوچه راه می روی و باد می وزد
این نکته کافی است در اثبات دلبریت
هر تارِ موی تو غزلی عاشقانه است
دیگر رسیده تا کمر این شعرِ آخریت