وبلاگ وبلاگ شخصی ابوالقاسم کریمی

» شعر ناب:نميدونم شاعرش كيه

بچه ها ديکته داريد، قبولی سخت است

هر کسی درس نخواند به خدا بدبخت است

حرف ها مثل هم اند از همه جا می آيند

گاه چسبيده به هم گاه جدا می آيند

جمله ها اکثرشان سخت و دو پهلو هستند

جمله ها مثل دوتا دوست به هم وابستند

بچه ها روز مهم ايست! بخوانيد که من

سر قولی که نداديد بمانيد که من

دوست دارم جلوی چشم کسی بد نشويد

از خيابان ِ خــــــــــدا با عجله رد نشويد 

روز ها از پَس ِ هم رد شد و موعود رسيد

روز مقبولی و تجديدی و مردود رسيد

دست ِ من بيد شد از ترس ِمعلم : سر خط

بچه ها حرف نباشد، بنويسيد فقط 

بنويسيد خـــــدا بعد بخوانيد هــــــوس

« بنويسيد قناری و بخوانيد قفس »

بنويسيد که طوفان و تلاطم شده است

هي بچرخيد! خدا پشت ِ خدا گم شده است 

بنويسيد زمين سخت غريب است، غريب

وقت ِ افتادن از اين تخت، قريب است، قريب

بچه ها گوش کنيد اين دو سه خط سنگين است

بنويسيد شعف، دخترکی غمگين است

روزگاری است تزلزل به تنش زل زده است

چشم های هوس از دور به او پل زده است

بنويسيد شعف دخترکی کم پيداست

اين همه گم شده اما همه جا غم پيداست

گرچه بابا غم نان می خورَد و ما نان را

آخرين خط بنويسيد بزرگ است خدا

بچـه ها خسته نباشيــد ورق ها بـالا!

۰ نظر / ۱۱۲ بازدید