وبلاگ وبلاگ شخصی ابوالقاسم کریمی

» معرفی و نکات مهم در خصوص اختلال شخصیت ضد اجتماعی

معرفی و نکات مهم در خصوص اختلال شخصیت ضد اجتماعی

***

ویکی پدیا

آکســون

خبرگزاری ایمنا

خبرگزاری ایرنا

***

نوعی اختلال شخصیت است که در آن فرد نمی‌تواند با موازین اجتماعی سازگار شود و در قبال رفتارهایش احساس گناه و اضطراب ندارد.

*

مشخصه این اختلال، اعمال مداوم ضد اجتماعی یا خلاف قانون است

*

میزان شیوع اختلال شخصیت ضد اجتماعی سه درصد در مردان و یک درصد در زن هاست

*

این اختلال از همه بیشتر در نواحی فقیرنشین شهری و در جمعیت غیر ثابت این نواحی شیوع دارد.

*

شیوع اختلال شخصیت ضد اجتماعی در زندانیان، بسیار بالا یعنی حدود هفتاد و پنج درصد است.

*

بیماران دچار اختلال شخصیت ضد اجتماعی اغلب ظاهری طبیعی و حتی گرم و دوست داشتنی دارند. اما در سابقه آن‌ها مختل بودن حوزه‌های بسیاری از کارکردهای زندگیشان دیده می‌شود. دروغگویی، فرار از مدرسه، فرار از خانه، دزدی، دعوا، سوء مصرف مواد، و اعمال غیرقانونی، تجاربی است که این گونه بیماران نوعاً از ابتدای کودکیشان داشته‌اند.

*

اختلال شخصیت ضد اجتماعی یا سایکوپاتی، وضعیتی است که فرد هیچ اهمیتی برای رفتار صحیح و اشتباه و احساسات دیگران قائل نیست و حقوق دیگران را رعایت نمی‌کند. آنها نسبت به دیگران سنگدلانه، خشن و بی‌تفاوت رفتار می‌کنند و بابت این نوع رفتار هیچ احساس پشیمانی و گناهی ندارند.

*

آنها اغلب از قانون نافرمانی می‌کنند و درنهایت مجرم می‌شوند. دروغ می‌گویند و یا رفتار خشنی و هیجان‌زده دارند و حتی مستعد اعتیاد به‌ویژه اعتیاد به الکل هستند، از تأثیرات این رفتار این است که از عهده مسئولیت‌های تحصیلی، کاری و خانوادگی برنیایند.

*

نشانه‌های اختلال شخصیت ضد اجتماعی:

به درست یا اشتباه بودن رفتار خود بی‌توجه هستند

دروغگویی و فریب دیگران برای بهره‌کشی

سنگدلی نسبت به دیگران

بی‌احترامی به دیگران

با استفاده از شوخ طبیعی بازیچه قرار دادن دیگران برای لذت شخصی

روابط ضعیف یا بر اساس سوءاستفاده از دیگران

غرور و استبداد شدید

رفتار مجرمانه و مشکلات زیاد با قانون

خصومت، پرخاشگری و خشونت

تحریک‌پذیری بالا و اضطراب

تکانش گری و ناتوانی در برنامه‌ریزی قبلی

عدم پشیمانی از آسیب‌های که رسانده

عدم همدردی و همدلی به دیگران

خطر پذیری بی‌دلیل یا رفتارهای خطر آمیز بدون توجه به امنیت خود و دیگران

زیر پا گذاشتن حقوق دیگران با بی‌صداقتی یا ارعاب

ناتوانی در فهم و درک عواقب رفتار منفی

عدم مسئولیت پذیری و ناتوانی تعهدات به کار یا مسائل مالی

*

آنها فقط در صورت تهدید به مجازات قوانین را رعایت می‌کنند.

*

این اختلال همیشه مترادف با بزهکاری نیست؛ زیرا تبهکار یک واژه قانونی است و هر فرد با خصوصیات ضد اجتماعی را نمی‌توان به این صفت خواند. افراد داری شخصیت ضد اجتماعی عموماً خیلی اوقات خوش اخلاق، خوش برخورد و دارای جذابیت ظاهری هستند و در برخی مواقع از هوش اجتماعی بالایی برخوردار هستند اما در حوزه احساسات، توانایی همدلی کمتری نسبت به دیگران دارند و از جهت رسیدن به پست و مقام تلاش زیادی برای متقاعد کردن دیگران انجام می‌دهند.

*

هنوز دلیل مشخصی برای بروز این اختلال پیدا نشده اما محققین تصور می‌کنند که این دو مورد در بروز این اختلال نقش مهمی دارند:

ژن فرد را مستعد این عارضه می‌کند؛ دیگر شرایط و موقعیت‌های زندگی نیز می‌تواند باعث شکل‌گیری آن شود.

احتمال دارد در زمان شکل‌گیری مغز، تغییراتی در عملکرد آن اتفاق افتاده باشد.

*

عوامل افزایش ابتلاء به اختلال شخصیت ضد اجتماعی:

سابقه اختلال سلوک در کودکی

سابقه خانوادگی اختلال ضد اجتماعی و حتی دیگر اختلالات شخصیت

مورد آزار قرار گرفتن در کودکی

مورد بی توجهی قرار گرفتن در کودکی

بودن در خانواده‌ای خشونت بار، بی‌ثبات و یا از هم گسیخته

*

عوارض اختلال شخصیت ضد اجتماعی:

آزار و اذیت خانواده

اعتیاد به مواد اعتیادآور مانند الکل

زندانی شدن

خودکشی یا دیگرکشی

احتمال ابتلاء به افسردگی یا اضطراب

از نظر اقتصادی اوضاع خوبی نخواهند داشت حتی احتمال بی خانمانی

به گروهای خلافکار و اراذل و اوباش وارد می‌شوند.

مرگ زودهنگام به دلیل رفتارهای خشونت‌آمیز

*

بسیاری از فرد یا افراد دارای اختلال شخصیت ضد اجتماعی بیماری خود را انکار می کنند و با توجه به این نشانه در برقرار روابط صمیمی با دیگران مشکل دارند و کسی از شخصیت ضد اجتماعی آنان خبر ندارد، از این رو درمان این عده عموما با محدودیت هایی همراه خواهد بود.

*

درمانهای شناختی و رفتار درمانی با هدف ترک و یا کاهش مصرف مواد مخدر، الکل، کنترل حملات پرخاشگری و افزایش مهارت های زندگی و همچنین توجه به عواقب اعمال، گروه درمانی به جهت اینکه دیگران را نمی توان به راحتی فریب داد، خانواده درمانی به لحاظ درک و فهم و همکاری موثر اعضای خانواده در کمک به درمان و در نهایت درمان دارویی برای مدیریت و کنترل شرایط فرد بیمار مؤثر خواهد بود.

****

گردآوری:وبسایت رسمی ابوالقاسم کریمی

۰ نظر / ۱۱۲ بازدید