وبلاگ وبلاگ شخصی ابوالقاسم کریمی
» جملات آموزنده از کتاب اشعیا
جملات آموزنده از کتاب اشعیا
کتاب مقدس/عهد عتیق
1 _ 66
***
1
وای بر امّت خطاكار و قومی كه زیر بار گناه می‌باشند
2
خویشتن را شسته طاهر نمایید و بدی اعمال خویش را از نظر من دور كرده‌از شرارت دست بردارید.
3
نیكوكاری را بیاموزید و انصاف را بطلبید
4
یتیمان را دادرسی كنید و بیوه زنان را حمایت نمایید
5
اطاعت نمایید، نیكویی زمین را خواهید خورد.
امّا اگر ابا نموده تمرّد كنید، شمشیر شما را خواهد خورد
6
عادلان را بگویید كه ایشان را سعادتمندی خواهد بود زیرا از ثمره اعمال خویش خواهند خورد.
7
وای بر شریران كه ایشان را بدی خواهد بود چونكه مكافات دست ایشان به ایشان كرده خواهد شد.
8
برای او كه در تنگی می‌بود، تاریكی‌نخواهد شد.
9
همه اسلحه مسلحّان در غوغا است و رُخُوت ایشان به خون آغشته است امّا برای سوختن و هیزم آتش خواهند بود.
10
وای بر آنانی كه احكام غیر عادله را جاری می‌سازند و كاتبانی كه ظلم رامرقوم می‌دارند
تا مسكینان را از داوری منحرف سازند و حقّ فقیران قوم مرا بربایند تا آنكه بیوه زنان غارت ایشان بشوند و یتیمان را تاراج نمایند
11
مشورت بدهید و انصاف را بجا آورید
12
بر خداوند تا به ابد توكّل نمایید
13
هرچند بر شریر ترحّم شود عدالت را نخواهد آموخت
14
مرد كریم تدبیرهای كریمانه می‌نماید و به كَرَم پایدار خواهد شد
15
و عمل عدالت سلامتی و نتیجه عدالت آرامی و اطمینان خواهد بود تا ابدالا´باد.
16
وای بر تو ای غارتگر كه غارت نشدی و ای خیانت كاری كه با تو خیانت نورزیدند. هنگامی كه غارت را به اتمام رسانیدی غارت خواهی شد و زمانی كه از خیانت نمودن دست برداشتی به تو خیانت خواهند ورزید.
17
چیزهای بسیار می‌بینی امّا نگاه نمی‌داری. گوشها را می‌گشاید لیكن خود نمی‌شنود.
18
چشم دارند امّا كور هستند و گوش دارند امّا كر می‌باشند
19
و خداوند می‌گوید كه برای شریران سلامتی نخواهد بود.
20
ای شما كه عدالت را می‌شناسید! و ای قومی كه شریعت من در دل شما است مرا بشنوید. از مذمّت مردمان مترسید و از دشنام ایشان هراسان مشوید.
21
من هستم من كه شما را تسلّی می‌دهم پس تو كیستی كه از انسانی كه می‌میرد می‌ترسی و از پسر آدم كه مثل گیاه خواهد گردید؟
22
وخداوند چنین می‌گوید: انصاف را نگاه داشته عدالت را جاری نمایید
23
آنانی كه به استقامت سالك می‌باشند، به سلامتی داخل شده بر بسترهای خویش آرامی خواهند یافت.
24
امّا شریران مثل دریای متلاطم كه نمی‌تواند آرام گیرد و آبهایش گل و لجن برمی‌اندازد می‌باشند.
***
منبع:وبسایت رسمی ابوالقاسم کریمی
تهران-ورامین
15 اسفند 1399
