وبلاگ وبلاگ شخصی ابوالقاسم کریمی

» جملات پند آموز در کتاب رومیان

جملات پند آموز در کتاب رومیان

خلاصه کتاب رومیان

عهد جدید/تورات/مسیحیت

*********************

پولُس برآن بود که از کلیسای شهر روم دیدار کند، ولی پیش از آن می‌بایست به معرفی خود و اعتقاداتش می‌پرداخت. نگارش این نامه راه را برای سفر پولُس به روم هموار می‌کرد. قصد پولُس آن بود که مدتی در خدمت مسیحیان آن شهر باشد و سپس با کمک و پشتیبانی آنان رهسپار اسپانیا شود. او در این نامه به تشریح درک خود از ایمان مسیحی و چگونگی کاربرد این ایمان در زندگی عملی و روزمره می‌پردازد. این کتاب پیام پولُس را به جامع‌ترین شکل عرضه می‌دارد.

موضوع اصلی این نامه، نقشه نجات خدا و چگونگی پارسا شمرده شدن انسان‌ها است، خواه یهودیان و خواه اقوام غیریهود (۱:۱۷). برای تشریح این موضوع، پولُس به بحث درباره نکات مهمی نظیر گناه، فیض، ایمان، تقدّس، امنیت مومنان، و رابطه یهودیان و غیریهودیان در نقشه نجات خدا می‌پردازد. این نامه، نظام‌مندترین اثر پولُس است زیرا بیشتر به رساله‌ای الهیاتی و دقیق شباهت دارد تا نامه. در آن، پولُس بیش از سایر نامه‌های خود از کتاب عهد عتیق نقل قول کرده‌است (بخصوص در فصل‌های ۹ تا ۱۱). همچنین در این نامه‌است که پولُس دیدگاه مسیحی را دربارهٔ وضعیت کنونی قوم اسرائیل و رستگاری آنان تشریح می‌کند.

*********************

1

پس ای کسی که دیگران را تعلیم می‌دهی، چرا خود را نمی‌آموزی

2

21 پس ای کسی که دیگران را تعلیم می‌دهی، چرا خود را نمی‌آموزی؟ و وعظ می‌کنی که دزدی نباید کرد، آیا خود دزدی می‌کنی؟

22 و از زنا کردن نهی می‌کنی، آیا خود زانی نیستی؟ و از بتها نفرت داری، آیا خود معبده‌ا را غارت نمی‌کنی؟

23 و به شریعت فخر می‌کنی، آیا به تجاوز از شریعت خدا را اهانت نمی‌کنی؟

24 زیرا که به‌سبب شما در میان امّت‌ها اسم خدا را کفر می‌گویند، چنانکهمکتوب است.

3

مصیبت صبر را پیدا می‌کند

و صبر امتحان را و امتحان امید را

4

هر که مُرد، از گناه مبرّا شده است

5

گناه در جسم فانی شما حکمرانی نکند تا هوسهای آن را اطاعت نمایید

6

و اعضای خود را به گناه مسپارید تا آلات ناراستی شوند، بلکه خود را از مردگان زنده شده به خدا تسلیم کنید و اعضای خود را تا آلات عدالت برای خدا باشند.

7

اگر خویشتن را به بندگی کسی تسلیمکرده، او را اطاعت نمایید، شما آنکس را که او را اطاعت می‌کنید بنده هستید

8

 پس چون آنچه را نمی‌خواهم می‌کنم، من دیگر فاعل آن نیستم

9

کسانی که جسمانی هستند، نمی‌توانند خدا را خشنود سازند.

10

اگر برحسب جسم زیست کنید، هرآینه خواهید مرد

11

 هرگاه خدا با ما است کیست به ضدّ ما؟

12

امّا اگر امید چیزی را داریم که نمی‌بینیم، با صبر انتظار آن می‌کشیم.

13

 فرزندان جسم، فرزندان خدا نیستند،

14

 کتاب به فرعون می‌گوید، برای همین تو را برانگیختم تا قوّت خود را در تو ظاهر سازم و تا نام من در تمام جهان ندا شود

15

هر که را می‌خواهد رحم می‌کند و هر که را می‌خواهد سنگدل می‌سازد.

16

کتاب می‌گوید هر که به او ایمان آورد خجل نخواهد شد

17

بر شاخه‌ها فخر مکن و اگر فخر کنی تو حامل ریشه نیستی بلکه ریشه حامل تو است

18

مغرور مباش بلکه بترس!

19

 پس مهربانی و سختی خدا را ملاحظه نما؛ امّا سختی بر آنانی که افتادند، امّا مهربانی برتو اگر در مهربانی ثابت باشی والاّ تو نیز بریده خواهی شد.

20

 کیست که رأی خداوند را دانسته باشد؟

21

همشکل این جهان مشوید بلکه به تازگی ذهن خود صورت خود را تبدیل دهید تا شما دریافت کنید که ارادهٔ نیکوی پسندیده کامل خدا چیست.

22

به اعتدال فکر نمایید

23

محبّت بی‌ریا باشد. از بدی نفرت کنید و به نیکویی بپیوندید

24

با محبّت برادرانه یکدیگر را دوست دارید و هر یک دیگری را بیشتر از خود اکرام بنماید

25

 در امید مسرور و در مصیبت صابر و در دعا مواظب باشید.

26

برکت بطلبید بر آنانی که بر شما جفا کنند؛ برکت بطلبید و لعن مکنید.

27

 خوشی کنید با خوشحالان و ماتم نمایید با ماتمیان.

28

هیچ‌کس را به عوض بدی بدی مرسانید.

29

 اگر ممکن است بقدر قوّه خود با جمیع خلق به صلح بکوشید

30

مغلوب بدی مشو بلکه بدی را به نیکویی مغلوب ساز.

31

پس اگر می‌خواهی که از آن قدرت ترسان نشوی، نیکویی کن که از او تحسین خواهی یافت.

32

مدیون احدی به چیزی مشوید جز به محبّت نمودن با یکدیگر، زیرا کسی که دیگری را محبّت نماید، شریعت را بجا آورده باشد.

33

 محبّت به همسایهٔ خود بدی نمی‌کند پس محبّت تکمیل شریعت است.

34

پس خواه زنده باشیم، خواه بمیریم، از آن خداوندیم

35

خداوند می‌گوید به حیات خودم قسم که هر زانویی نزد من خم خواهد شد و هر زبانی به خدا اقرار خواهد نمود.

36

بر یکدیگر حکم نکنیم بلکه حکم کنید به اینکه کسی سنگی مصادم یا لغزشی در راه برادر خود ننهد

37

هیچ چیز در ذات خود نجس نیست جز برای آن کسی که آن را نجس پندارد؛ برای او نجس است.

38

 آن اموری را که منشأ سلامتی و بنای یکدیگر است پیروی نمایید

39

بجهت خوراک کار خدا را خراب مساز. البتّه همه‌چیز پاک است، لیکن بد است برای آن شخص که برای لغزش می‌خورد.

*********************

گردآوری:ابوالقاسم کریمی

تهران-ورامین

14/بهمن/1399

۰ نظر / ۹۸ بازدید